.kemusykilan yang nyata.

1. muka serupa ramai manusia. lebih ramai dari purata kesamaan muka.
mungkin kerana cermin mata tapi semenjak asasi lagi ramai yang menyatakan muka aku iras-iras/sejibijik kawan/sedara mereka. paling secret admire adalah bila member ofis lama akak ipar aku merangkap senior course aku menyatakan pada akak ipar bahawa aku serupa kawan poli beliau. oh bila cerita macam ni tak rasa secret admire la pulak ehe :3 . kisah sebenarnya ......

2. geng bersembang mak cik-mak cik.
ini sampai ke hari ni masih menjadi kemusykilan pada aku. mereka yang berpangkat mak cik atau nenek agak suka tegur/berceloteh kepadaku/denganku. jadi semalam aku menyatakan persoalan ini pada mak. mak bilang, mungkin sebab muka aku yang macam budak sekolah membuatkan mereka suka tegur aku. mak turut menambah bahawa beliau pun suka tegur budak-budak (macam "kamu sekolah tingkatan berapa?kat mana?ape ke?"). benarkah? masalahnya kadang-kadang dorang sembang dengan aku macam member. adakah aku ni attract mak cik-mak cik gossip? gahahaha.

aku menikmati kedua-dua point ini. anggap muka serupa ramai orang sebagai anugerah sebab bila diorang rindu, boleh rasa macam orang tu dekat je dengan dia (aku sebagai ganti orang yang mereka rindu). untuk mak cik- mak cik, well, layan je lah apa diorang cakap. i don't mind at all. ;)